احراز هویت غیر حضوری به فرآیند شناسایی و تایید هویت یک شخص بدون نیاز به حضور شخص در مکان مورد نظر اشاره دارد. در این روش، تایید هویت از طریق استفاده از داده ها و ویژگی های شخصی مانند اثر انگشت، چهره، شناسه دیجیتال یا رمز عبور انجام می شود. این تکنیک ها یک پیوند امن و مطمئن بین کاربران و سیستم های کامپیوتری ایجاد می کند که می تواند سرقت هویت، کلاهبرداری و دسترسی ناخواسته به داده های خصوصی را متوقف کند. بانکداری آنلاین، سلامت الکترونیک، ارتباطات شرکتی و خدمات دولت الکترونیک همگی از احراز هویت غیرحضوری به عنوان یک اقدام امنیتی حیاتی استفاده می کنند. در ادامه انواع روش احراز هویت غیر حضوری را به طور کامل توضیح خواهیم داد.
احراز هویت غیر حضوری به عنوان یک ابزار امنیتی حیاتی در مواردی نظیر تراکنش‌های بانکی آنلاین، امور مرتبط با سلامت الکترونیکی، ارتباطات تجاری و خدمات دولتی الکترونیکی به‌کار می‌رود. ثانیا، فرآیند احراز هویت باید به سرعت و به راحتی اجرا شود زیرا هر گونه تاخیر می تواند برای کاربران مشکل ساز باشد. علاوه بر این، حفاظت از حریم خصوصی و داده های شخصی افراد هنگام استفاده از این تکنیک ها برای جلوگیری از سرقت یا دسترسی غیرقانونی به داده های حساس بسیار مهم است. در نهایت، بهبود مستمر و به روز رسانی این سیستم ها با فناوری های جدید و اقدامات امنیتی برای مقابله با تهدیدات جدید و در حال تحول بسیار مهم است.
انواع روش احراز هویت غیر حضوری
احراز هویت غیر حضوری هویت افراد را در فضای مجازی با استفاده از تکنیک های مختلف شناسایی و تایید می کند. در اینجا چند نمونه از این تکنیک ها آورده شده است:
1. تشخیص اثر انگشت: با استفاده از این تکنیک، الگوهای اثر انگشت متمایز فرد شناسایی می شود. این الگوها توسط سیستم‌هایی که از دوربین‌ها یا اسکنر اثر انگشت استفاده می‌کنند، گرفته و تجزیه و تحلیل می‌شوند.
2. تشخیص چهره: برای شناسایی و تایید هویت یک فرد، از عکس های چهره آنها استفاده می شود. این روش احراز هویت غیر حضوری اغلب شامل تطبیق الگوریتم های تشخیص چهره با عکس های ذخیره شده قبلی در پایگاه داده است.
3. تشخیص صدا: با تجزیه و تحلیل و شناسایی الگوهای صوتی یک فرد، احراز هویت انجام می شود. به طور معمول، ارتباطات صوتی و تماس های تلفنی از این تکنیک استفاده می کنند.
4. شناسایی عناصر بیولوژیکی دیگر: علاوه بر اثر انگشت و صورت، اجزای دیگری مانند چشم، رگ های خونی، آناتومی دستگاه گوارش و غیره نیز به کار می روند.
5. شناسایی با استفاده از دستگاه های موبایل: از دستگاه‌های موبایل و اطلاعات دیجیتالی مانند تشخیص اثر انگشت، تشخیص چهره و حتی تشخیص اثر پالمی (اثر دست) برای احراز هویت استفاده می‌شود.
6. استفاده از رمز عبور دو مرحله ای: در این روش، علاوه بر رمز عبور، عامل دیگری مانند کد ارسالی به تلفن همراه به عنوان دومین عامل احراز هویت استفاده می‌شود.
هر یک از این تکنیک ها که می توانند به صورت مستقل یا ترکیبی به کار گرفته شوند، دارای مزایا و همچنین معایبی از نظر سهولت و امنیت هستند.
کاربرد احراز هویت غیر حضوری
احراز هویت غیر حضوری در کاربردهای روزمره به عنوان یک ابزار امنیتی بسیار مؤثر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش احراز هویت غیر حضوری (Types of online authentication methods) در موارد زیر به تأمین امنیت و تسهیل در تراکنش‌ها و ارتباطات کاربران کمک می‌کنند:
1. بانکداری آنلاین و پرداخت الکترونیکی: در دنیای مدرن، انجام تراکنش های مالی آنلاین نیاز به احراز هویت غیر حضوری دارد. در رویه‌های بانکی و پرداخت‌های الکترونیکی، هویت کاربران اغلب با استفاده از اثر کف دست، صورت و حتی اثر انگشت تأیید می‌شود.
2. خریدهای آنلاین: احراز هویت غیرحضوری برای این تراکنش ها نیز بسیار مهم است. با استفاده از اثر انگشت یا تشخیص چهره می توان اصالت خریدار را تایید کرد و از سرقت اطلاعات کارت اعتباری جلوگیری کرد.
3. سلامت الکترونیکی: در دسترسی به سوابق پزشکی و ارتباط با پزشکان از طریق پلتفرم‌های سلامت الکترونیکی، احراز هویت غیر حضوری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این روش‌ها می‌توانند از نفوذهای غیرمجاز به اطلاعات پزشکی جلوگیری کنند.
4. ارتباطات تجاری: احراز هویت غیر حضوری می تواند امنیت ارتباط بین مشاغل و مشتریان یا همکاران را افزایش دهد. این تکنیک ها می توانند حملات سایبری و سوء استفاده را متوقف کنند.
کاربران عموماً به لطف احراز هویت غیر حضوری می توانند از خدمات و مزایا با اطمینان بیشتری در تراکنش ها و ارتباطات آنلاین خود بهره ببرند.
